Nadat ze samen gepraat hadden door 't babbelkaske reed ons vrouwtje naar Hondland om kennis te maken. Hela ik zag zo dat ik die in 't zak kon zetten dus ik wilde wel mee naar haar huis maar tja dat mocht nog niet, ik moest nog naar de dokter om speciale prikken te halen of ik mocht de grens niet over. Ik was al een flink groot meisje van 14,5 weken dus hela zo'n prikje kon mij niet tegen houden om mee naar Belgenland te verhuizen. Vrouwtje was zo hard in de war door de dood van Laika en Chesko dat ze bijna niets vroeg. Het was iets met prikkende traantjes en met schrik ofzoiets. De dag erna moest vrouwtje centjes overschrijven, ik denk dat centjes er voor dienen om stomme spuiten te betalen ofzo. Pfff ik moest nog 6 hele dagen wachten tot ik mijn baasje en puppykind voor 't eerst zag én yessss vrouwtje had haar belofte gehouden ze kwam mij halen. Vrouwtje vroeg aan de fokster wanneer ze een vlooienpippetje mocht geven. Dat wist ze niet want haar honden kwamen nooit buiten, enkel de showhonden gingen naar shows en verder niets. Ik zag zo de alarmbellen in vrouwtjes hoofd afgaan. De eerste maanden zijn we elke dag op uitstap geweest, naar 't bos, naar verschillende steden, naar zee, naar boerderijen, naar oude mensen, kleine kindjes we hebben héél hard gewerkt en dat ging perfect. Ik vond al die dingen wel super leuk want hela elk uitstapje ging gepaard met de nodige snoepjes en vleesjes. Mijn grote broer ging overal mee en hela die was sterk zene, hij beschermde mij altijd en overal. Toen we naar de dierendokter gingen zei hij direct dat ik een probleem had ik heb patella luxatie alé ja dat is iets simpel zene mijn 2 knietjes zitten los. Ooit moet ik nog geopereerd worden, dit kost niet alleen veel centjes maar gaat ook heel veel auwie doen denk ik. De fokster wist van niks en toen pas vroeg ons stom vrouwtje of de ouders getest waren, heuhhh nee maar tja daar wist ze niets van. En nu .... nu is mijn broer al 2 maand en 10 dagen een sterretje en moet ik het allemaal alleen doen. Vriendjes dit is zoooooooooooo eng, ik ben zooooooooooooooo bang van alles en nog wat. Ik ga vaak met mijn baasjes naar Brugge maar daar lopen van die grote beesten met koetsen hé. Hela die zien er zooooooooo gevaarlijk uit, als ik die hoor en zie begin ik te flippen, te springen, en wil ik écht wel weg. Eendjes in 't park zien er ook zo gevaarlijk uit, ik loop alleen en zij zijn altijd met zo veel, ik vertrouw ze voor geen mm en dan loop ik met mijn staart tussen mijn pootjes en ga ik keihard stappen om er voor te zorgen dat ze mij niet pakken. Mijn baasjes trekken zich er niks van aan en die doen dan of er niks is pfffffff zij hebben makkelijk praten zij zijn groot en ik ben klein. Andere honden vind ik ook doodseng. Daarstraks stopte baasje bij vrienden van hen en ik hoorde hun hond blaffen, vrouwtje zei blij "hé Kenji mijne vriend hoort ons al" ik heb die vriend niet gezien maar hela zoveel lawaai dat klopt niet, ik heb me los getrokken uit mijn tuigje en ben onder vrouwtjes vierwielenmonster gelopen om te schuilen. Vrouwtje was écht bang want dat zou gevaarlijk zijn omdat er ook nog is zo'n ander wielenmonster af kwam. Onderweg naar huis hoorde ik hen praten. Vrouwtje is écht boos, ze vind dat je best mag fokken om showhondjes te krijgen, ze vind dat je zelf moet weten hoe je honden opvoed maar als je hondjes verkoopt dat je er dan rekening mee moet houden dat ze de wijde wereld wel gaan ontdekken. Dat als ze zo oud zijn als ik voor ze ergens naartoe verhuizen ze maar moeten zien dat hun viervoeterkes iets van de wereld kennen. Met mij gaat ze nu nog meer trainen, help dat wil zeggen dat ik nog elke dag héél héél bang ga zijn ! Vrouwtje staat er te zwaaien met het lekkerste vlees maar alles is zooooooooo eng. Die truttebel is een cursus ethologie begonnen omdat ze zelf gedragstherapeut wilt worden en hela die gaat dat nu is allemaal op mij bekijken hé ! Ik ben bang maar ik ben geen proefkonijn hé ! Vrouwtje is nu volop vriendjes aan 't zoeken die bij ons is op bezoek willen komen, ik doe niets naar vier en tweevoeterkes ik loop enkel weg maar hela ik hoop dat ze die niet vind hé ! Maar ze leerde wel 1 ding tussen alle koren zit kaf ook bij foksters die zwaaien met sjieke showuitslagen. 1 gouden tip vraag een fokster uit voor je beslist om bij haar een hond te nemen want de angst die wij nu elke dag zien bij Shanti is écht triestig om te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten